کاشت درختان و بوته ها راه بسیار مناسبی برای کسب درآمد است . همه افراد و نهادهای علاقمند (دولت ، سرمایه گذاران ، NGO ها ، نمایندگی ها و غیره) میتوانند دریابند که چگونه کسب درآمد کنند و در عین حال یک و یا تمامی هفت مشکل اصلی ناحیه ، کشور ، منطقه ونهایتا جهان را حل کنند :
1 - بحران غذا
2 - تغییر آب و هوا
3 - پایین رفتن سطح آبهای زیر زمینی
4 - مهاجرت از روستاها به شهرها
5 - قطع آخرین جنگلهای باقیمانده کره زمین
6 - کمبود آب آشامیدنی تمیز
7 - رشد جمعیت تا نزدیک 10 میلیارد نفر

با احداث جنگل زمین های بی ارزش را به زمینهای با ارزش و پر محصول ارتقاء دهید

 

                        
تکنولوژی گرواسیس عملا فرآیند احداث جنگل را در مقیاس بالا و بر روی زمین های توسعه نیافته بی ارزش ، دامنه کوهها و اراضی نیمه بیابانی گسترده ای که بدلیل دخالت انسانها بوجود آمده ممکن میکند .
از طریق احداث جنگل این مناطق میتوانند دوباره نقش اقتصادی و مالی در کمک به دولت و مردم داشته باشند ، به ارزش قطعات بزرگ زمین افزوده خواهد شد و بنابراین میتوان از آنها بعنوان فعالیت جانبی و یا ابزار رشد سرمایه برای سرمایه گذاران علاقمند استفاده کرد و منظور گرواسیس نیز از " سرمایه سازی در زمین های از دست رفته " همین است .

اهمیت بالای چوب بعنوان سوخت و منبع انرژی برای فقرا

حدود دو سوم جمعیت جهان برای پخت و پز و گرما از چوب و یا ذغال استفاده میکنند . در واقع برای بزرگترین بخش از انسانها نقش چوب در قالب منبع انرژی بسیار مهم تر از نفت است . این امر تاثیرات فجیعی روی جنگلها میگذارد چرا که نه تنها به قطع غیر قانونی درختان و الوار سازی برای فروش به جهان صنعتی ، داشتن زمین بیشتر برای کشت سویا ، نیشکر یا ذرت برای تولید سوختهای زیستی ( Bio fuel ) بعنوان انرژی سبز می انجامد ، بلکه خصوصا برای این منظور این کار برای میلیونها نفر تنها منبع درآمد می باشد و بنابراین هر تلاشی در راستای متوقف کردن آن با شکست مواجه خواهد شد ، اگر این مردم درآمد خود را از طریق قطع درختان و فروختن چوب یا ذغال به مردم شهرها کسب نکنند از گرسنگی خواهند مرد .
ممنوعیت فروش چوب بعنوان سوخت غیرممکن است
ممنوعیت فروش این منبع انرژی غیرممکن است ولی ولی محسوب نکردن چوب بعنوان یک منبع انرژی نیز عواقب مخربی در بر خواهد داشت . در کشوری مثل افغانستان تنها 1.3 درصد کشور پوشش جنگلی دارد در حالیکه سالانه 30000 هکتار به این منظور قطع میشود . طی 30 سال آینده منابع چوب بسیاری از کشورها برای پخت و پز و اهداف گرمایشی به اتمام خواهد رسید ، در حالیکه قیمت نفت افزایش پیدا میکند . افزایش کمبود چوب و ذغال میتواند به فاجعه ای غیر قابل تصور تبدیل شود . میلیونها نفر بدون درآمد و بدون منابع انرژی . چطور میتوانیم این مشکل را حل کنیم ؟
ما باید به کاشت درخت برای تامین منابع سوختی بپردازیم
با توجه به تغییرات آب و هوا ، طرح موضوع استفاده از درخت برای تامین سوخت مانند استفاده از الفاظ رکیک در کلیسا یا مسجد است ولی در واقع اینطور نیست و دلایل آن را در ادامه توضیح خواهیم داد .

1 - قطع درختان برای مصارف پخت و پز و گرمایش بدون جایگزین کردن آنها منجر به افزایش سطح دی اکسید کربن در اتمسفر میشود . این امری مضر است و باید برای توقف ان اقدام کنیم .

2 - کاشت درخت و قطع ان وقتی که به رشد لازم رسید و استفاده از ان بعنوان چوب یا ذغال برای پخت و پز و مصارف گرمایشی هیچگونه تاثیری بر تجمع دی اکسید کربن در اتمسفر ندارد . این یک راه حل گهواره به گهواره است  و دلیل ان : یک نوع خاص از درخت با وزن ( Y ) دارای ( X ) اتم کربن در چوبش میباشد . زمانی که آن را میسوزانیم با اکسیژن ترکیب شده و دی اکسید کربن تولید میکند ، این امر سبب تجمع دی اکسید کربن با ( 1 X ) اتم کربن در مولکولهای دی اکسید کربن میشود . وقتی بعد از قطع هر درخت ما یک درخت از همان نوع میکاریم و اجازه می دهیم به وزن ( Y ) برسد ، طی فرآیند رسیدن به این وزن ، درخت باید ( 1 X ) اتم کربن هوا را با شکستن پیوند مولکولهای دی اکسید کربن بدست آورد ، بدین طریق تجمع دی اکسید کربن به همان اندازه که با سوزاندن افزایش پیدا کرده بود ، کاهش می یابد . بعضی سازمانها ادعا میکنند که سوزاندن چوب 50 درصد دی اکسید کربن بیشتر نسبت به زمانی که درخت در حال رشد پیوند های مولکول CO2 را میشکند ، ایجاد میکند . این حرف غیر منطقی است ، چرا که امکان تولید اتم کربن بیشتری از درخت در حال سوختن نسبت به تعداد اتم های کربن که درخت با شکستن پیوندهای CO2 ذخیره کرده است وجود ندارد .
نتیجه گیری : کاشت درخت برای تولید انرژی راه حلی از تولید به مصرف است . نتیجه این میشود که استفاده از چوب یا ذغال درختان کاشته شده ، راه حلی تولید به مصرف است و آسیبی به آتمسفر وارد نمی کند . بنابراین ما بایست در توسعه صنعتی برای کاشت درختان بمنظور تامین مصارف پخت و پز و گرمایشی بکوشیم . این امر به میلیونها نفر شغل و انرژی خواهد داد و نیاز آنها برای قطع غیر قانونی آخرین جنگلهای زمین را از بین میبرد .

درختان مناسب با رشد سریع :

برای مناطق مرطوب استوائی 

                
Acacia auriculiformis
Calliandra calothyrsus
Casuarina equisetifolia
Derris indica
Gliricidia sepium
Gmelina arborea
Guazuma ulmifolia
Leucaena leucocephala
Mangroves
Mimosa scabrella
Munringia calabura
Sesbania bispinosa
S. grandiflora
Syzygium cumini
Terminalia catappa
Trema

 برای مناطق کوهستانی استوائی                   

Acacia mearnsil
Ailanthus altissima
A/nus acuminata
A. nepalensis
A. rubra
Eucalyptus globulus
L. grandis
Grevillea robusta
Inga vera    

 

برای مناطق خشک و نیمه خشک  

            
Acacia brachystacya
A. cauzbagei
A. cyclops
A. nilotica
A. saligna
A. senegal
A. seyal
A. tortilis
Adhatoda vasica
Albizia lebbek
Anogeissus latifolia
Azadirachta indica
Cajanus cajan
Cassia siamea
Colophospermum mopane
Emblica officinalis    Eucalyptus camadulensis
E. citriodora
E gomphocephala
E. microtheca
E. occidentalis
Haloxylon aphyllum
Il. Persicum
Parkinsonia aculeata
Pinus halepensis
Pithecellobium dulce
Prosopis alba
P. chilensis
P. cineraria
P. juliflora
P. pallida
P. tamarugo
Tamarix aphylla
Zizyphus mauritania
Z. spina-christi

درخت کاری در تمام طول سال امکان هر گونه برنامه ریزی را میسر میکند

با استفاده از روش های مرسوم درختان درست قبل و یا در طول فصل باران کاشته میشوند . این بدان معنا است ما مدت زمان کاشت کوتاهی داریم . کوتاه بودن این دوره بسیار مشکل آفرین است .
- در مدت زمانی کوتاه به کارکنان زیادی برای کاشت تعداد قابل توجهی درخت نیاز است .
- از آنجائی که کار هر ساله از نو تکرار میشود ، در نتیجه کارکنان بی تجربه استخدام میشوند .
- تولید کننده نهال باید تمامی نهالها را در زمانهائی که بازار داغ است تولید کند و تحویل دهد .
- این بدین معنی است که بعد از تحویل نهال ها در شرایط نه چندان مطلوبی انبار می شوند چرا که امکانات کمی ( از نظر فضای سایبان ) برای تعداد زیاد نهال در دسترس میباشد .
- تولید به ازای هر نفر ساعت غیر قابل پیش بینی و بنابر این قابل محاسبه نخواهد بود .
- بنابراین هزینه کاشت درختان نامشخص خواهد بود .
- در نتیجه ارائه سرویس کاشت برای مناطق بزرگ توسط شرکتهای جنگل بانی در مقابل احزاب علاقمند مشکل خواهد بود .
- همچنین محاسبه هزینه کاشت درختان از قبل نیز برای سرمایه گذاران مشکل خواهد بود .
گرواسیس واتر باکس این مشکلات را حل میکند .
- توسط گرواسیس واتر باکس شما قادر خواهید بود هر روز از سال را در صورتی که دما زیر 30
درجه سانتیگراد باشد کاشت کنید .
- تعداد درختانی را که در هر ساعت کاشته خواهند شد را میتوان محاسبه کرد .
- دریل مویرگی امر کاشت درخت را با خرد کردن خاک سخت ساده نموده و با افزایش راحتی کار نتیجه موفقیت صد در صدی را در کاشت محقق مینماید .
- این سیستم کاشت زمان پیک کار را از زنجیره عملیاتی کار پیمانکاران بکلی از میان برمیدارد .

و مهم تر از همه به غیر از تمامی نکات بالا :

گرواسیس واتر باکس نتیجه موفقیت صد در صد را در کاشت به شما ارائه میدهد .

با روشهای جدید کاشت به زیست توده Biomass بیشتری در هر هکتار بوسیله درختان دست پیدا کنیم

از روشهای کاشت قدیمی تا روشهای جدید ، از گذشته تا قرن بیستم کشاورزان بذرهای خود را بطور تصادفی با دست در خاک میکاشتند . در آغاز قرن بیستم کشاورزان آموختند که بذر پاشی توسط ماشین در ردیفهای موازی به معنی نیاز به بذرهای کمتر و برداشت محصول بیشتر میباشد . به دلیل پیشرفت در تکنیک بذر پاشی میزان رویش بذرها افزایش پیدا کرد و دیگر نیازی به بذر پاشی تصادفی نبود . دلیل تولید بیشتر این است که توسط بذر پاشی در ردیفهای موازی نور خورشید عمیق تر بین ردیفها میتابد و تمامی برگها را لمس میکند حتی برگهای زیرین را . در اینصورت برگهای زیرین بدلیل کمبود نور از بین نمیروند و به رشد خود ادامه میدهند بنابراین جذب سطحی گیاهان بیشتر و در نتیجه ظرفیت تولید فراتر خواهد رفت .
در مورد درختان درمییابیم که روشهای کاشت بر اساس همان روشهای قدیمی کشاورزان در قرن نوزدهم میباشد . کاشت تصادفی تعداد بسیاری نهال در هر هکتار . این کار بدلیل میزان موفقیت پائین کاشت با متدهای سنتی صورت میگیرد . با کاشت درختان بیش از تعداد مورد نیاز کشاورز امید دارد که پوشش صد در صدی منطقه را بدست آورد اگر بعد از گذشت چند سال تعداد بیش از حدی درخت باقی بماند تعدادی از این درختها را از خاک بیرون می آورند . این سیستم بسیار هزینه بر و نامناسب است . در آغاز بدلیل نامشخص بودن میزان موفقیت درختان زیادی کاشته میشوند و سپس بدلیل آنکه در حال رقابت با هم هستند و منجر به بازده پایین تر میشوند باید تعدادی از آنها را از خاک بیرون آورد .

با استفاده از تکنولوژی گرواسیس واتر باکس نتیجه و میزان موفقیت در کاشت تا صددرصد خواهد رسید . این به معنی صرفه جوئی در مواد اولیه کاشت و همین طور فعالیتهای پیامد آن می باشد . هزینه واتر باکس از محل این صرفه جوئی پرداخت شده و تقریبا کل هزینه آن خنثی میشود .

چگونه زیست توده Biomass بیشتری تولید کنیم ؟

اگر کاشت ردیفی تاثیری مثبت روی محصول حبوبات دارد ، پس میتوانیم به بکار گیری این روش در کاشت درختان نیز فکر کنیم .

1 - کاشت ها را ردیفی کنیم .
2 - در نتیجه نور خورشید به عمق چوب نفوذ کرده و تمامی برگها را لمس میکند و به این صورت تمام درخت از جذب برخوردار خواهد بود .
نوک درختی که به روش سنتی کاشته شده باشد به منطقه ای کوهستانی شباهت دارد .
کل سطح جذب برگهای درختان در هر هکتار را بسیار ساده میتوان در تصاویرو متنی که در پی خواهد آمد کنترل نمود .

 
شرح متن شماره 1 : اگر در یک هکتار از زمین نهال های زیادی بکاریم مساحت برگها برابر با 11200 متر مربع خواهد بود .
شرح متن شماره 2 : اگر در یک هکتار از زمین درختان کمتری بکاریم مساحت برگها برابر با 16800 متر مربع خواهد بود .

در محاسبات ، ما یک هکتاردرختکاری با فواصل 7 متر در 7 متر را که منجر به رویش 196 درخت شده با یک هکتار درختکاری با فاصله 7 متر در 14 متر که به رویش 98 درخت منتهی گردیده است مقایسه مینمائیم .

در هردو روش کاشت ارتفاع درختان به 15 متر رسیده است ودرختان کاشته شده با فاصله 7*7 متر برگهای خود را تا ارتفاع 11 متری از دست داده و فقط 4 متر آنها از برگ پوشیده شده است . این امر منجر به ایجاد 11200 متر مربع سطح جذب نور خورشید میگردد .

درختان کاشته شده با فاصله 7*14 متر برگهای خود را تا ارتفاع 3 متری از دست داده و 12 متر از تنه آنها از برگ پوشیده گردیده است هر دوطرف تنه این درختان از برگ پوشیده میباشد و این امر موجب بوجود آمدن 16800 متر مربع سطح جذب میشود .

این بدین معنا است که یک هکتار کاشت ردیفی با 50 درصد درختان کمتر مساوی 50 درصد هزینه کاشت کمتر و موجب بوجود آمدن 50 درصد سطح برگ بیشتر و تولید 50 درصد زیست توده Biomass بیشتر میگردد .

مسلما اگر به درختانی برای تیر ریزی نیاز باشد نمیتوانیم از این تکنیک استفاده کنیم ولی از آنجائی که الوارهای بیشتری برای تولید بیومس به منظور تولید کاغذ ، سوخت زیستی و تراشه چوب استفاده میشود ، این روش جدید کاشت میتواند بسیار اثرگذار باشد .

متدهای سنتی برای افزایش محصول

در طول یک بازدید از باغ گیاه شناسی در کویتو اکوادور متوجه شدم که مردم بومی امریکای جنوبی روشی را برای توسعه محصولات خود از طریق متد بذرپاشی همزمان دو بذر در یک مکان یافته اند . در حالیکه نسبت رویش ارقام قدیمی بالاتر از ارقام جدید نبود ، بعد از بذر پاشی فقط 60 درصد رویش حاصل میشد .
اگر انها یک بذر می کاشتند ممکن بود 40 درصد زمین بدون پوشش حاصل شود . من همچنین متوجه شدم که آنها در مقایسه با زمانی که تنها یک بذر میکارند عرض بیشتری را برای کاشت در نظر میگیرند ولی نه دو برابر عریض تر . من به این نتیجه رسیدم که از طریق این متد آنها امنیت محصول بیشتری بدست می آورند و همینطور در حدود 50 درصد بیومس بیشتر . در عکس سوم مشاهده میکنید که یکی از دو بذر جوانه نزده است ولی بدلیل استفاده از این متد ما حداقل یک گیاه داریم . به عکس ذرت کاشته شده بوسیله دو بذر همزمان دقت کنید که برداشتی است از متد باستانی قوم اینکا در باغهای گیاه شناسی شهر کویتو اکوادور این متد الهام بخش من در توسعه هشتی شکل دهانه در مرکز واتر باکس بود .

 
روش کاشت دو درخت بصورت دوقلو :

ما دریافتیم در پرو و بعضی از نقاط جهان از این روش استفاده میکنند . نتایج فوق العاده این روش شما را شگفت زده میکند . در بالا عکسی از تکنولوژی کاشت مدرن ذرت کاشته شده به روش کشت دوتائی Twin plant را در طول سال 2008 در پرو مشاهده میکنید .

در طول مطالعات مان بر روی درختان متوجه شدیم که بنظر میرسد با کاشت دو درخت بصورت دوقلو در مقایسه با کاشت تنها یک درخت 50 درصد بیومس بیشتر تولید میگردد . در عکسهای زیر میتوانید مثالهای متنوعی از مکانهائی را ببینید که ما در آنها تک درختها و درختهای دوقلوئی را که بطور تصادفی کنار هم کاشته شده اند یافته ایم . میتوانید عکسهای آمده در ادامه مطلب را مشاهده کنید تا تاثیر مثبت  Twin tree را ببینید .

 
 روشن است که حداقل در این مکانهائی که من یافته ام یک درخت دوقلو Biomass بیشتری تولید میکند فکر میکنیم که از طریق کاشت ردیفی به روش درخت دوقلو تولید بیومس در هر هکتار میتواند بطور متوسط دوبرابر چیزی باشد که با متد حاضر حاصل میشود .

برای اثبات تاثیر روش درخت دوقلو شرکت  Aquapro در سال 2010 شروع به استفاده از این روش در کشور اسپانیا کردیم که قرار است برنامه ای 5 ساله در 5 مکان متفاوت باشد .

گرواسیس واتر باکس به شما گزینه کاشت یک ، دو یا سه درخت را با یک باکس میدهد . اگر شما بخواهید یک درخت بکارید واتر باکس به شما امکان دستیابی به موفقیت 100 درصدی در کاشت را میدهد . شما میتوانید انتخاب کنید که از دو بذر کاشته شده و یا بعد از یکسال از بین دو درخت آن را که کوتاهتر است ببرید . این امر باعث گزینش انبوه مثبت میشود که به شما اجازه ادامه دادن راه را با قویترین تک درخت میدهد . جدای از اینکه شما میتوانید با روش آزمون و خطا از تکنیک درخت دوقلو استفاده کنید همچنین تاثیر مثبت تولید بیومس درخت دوقلو را نیز خواهید داشت .

چک لیست گرواسیس برای پروژه ترمیم اکوسیستم

گرواسیس از اصول ترمیم اکوسیستم پشتیبانی میکند که شامل ترکیبی از کاشت درختان مناسب از جنبه های اقتصادی و اکولوژیکی در یک منطقه است . در بلند مدت ترکیب مناسب اقتصادی و اکولوژیکی از درختان میتواند سبب تولید باثبات و پایدار گردد چرا که روش تک کشتی تنها سبب طغیان آفتها و پایین رفتن سطح آبهای زیرزمینی می شود . برای اجرا میتوانیم درختان مورد نظر از جنبه اقتصادی را در تمام مناطق در اختیار کشت نموده و درختانی را که برایمان از جنبه زیست محیطی اهمیت دارند درون این مناطق و در حاشیه ردیف ها ، در طول رودها و جویبارها ، در زمین های شیب دار ، روی سنگها ، در دره ها و مکانهائی که بسختی در دسترس هستند ، بکاریم .

احداث جنگل جاده ای مطمئن بسوی تولید ثروت

 جنگل زائی علم و هنر کاشت ( رویاندن ، نگهداری و مراقبت ) محصولات جنگلی است ، چه این امر مربوط به جنگلهای کاج سردسیر ، یا جنگلهای برگ ریزمعتدل ویا جنگلهای نخل استوائی باشد . نیاز به توضیح نیست که این جنگلهای متفاوت به راهبردهای گوناگونی نیازمندند و جنبه های اقتصادی آنان بسیار متنوع میباشد .
مسلما جنگلهایی که از آنها انواع مرحم ها و صمغ ها برای مصارف داروئی ، صنایع پلاستیک و رنگ بدست می آیند به راهبرد متفاوتی نسبت به جنگلهائی که از آنها روغن ، میوه ، دانه ها و بسیاری چیزهای دیگر برای مصارف خوراکی حاصل میشود ، نیاز دارند . جدای از این موارد به منظور ترمیم و اصلاح جنگلهای موجود نیز به احداث جنگل مبادرت میشود . بهر حال شاید جنگلکاری در تمام جنبه هایش مهم ترین علم قرن باشد و تکنولوژی ما میتواند در تمام این زمینه ها نقش مهمی را ایفا نماید .
صنعت فرآوری چوب عموما بیشتر از آنچه مردم تصورش رامیکنند پتانسیل و ظرفیت دارد ، برای مثال از باقیمانده چوب همانند شاخه ها ، برگها و ضایعات نجاری برای تولید سلولز استفاده میشود که به نوبه  خود بعنوان پایه برای تولید فیبرهای ترکیبی ( پلاستیکی ) ، محصولات داروئی ، رنگ ها ، جلادهنده ها ( لاک الکل ) و بسیاری محصولات شیمیائی دیگر استفاده میگردد . علاوه بر اینها از چوب در تقریبا تمام چیزهائی که انسان میسازد استفاده می شود و بطور قطع میتوان گفت که تمام چیزهائی که یک درخت تنومند تولید میکند می تواند مورد مصرف قرار بگیرد . هر انسانی که با دقت به محیط اطراف خود بنگرد ، نمیتواند کارکردهای چوب را نادیده بگیرد . اگر خود چوب را نمی بینید مطمئن باشید که از آن در تولید لباس ، مواد بکار رفته در ساخت کامپیوتر ، در تولید کاغذ کتابهائی که میخوانیم و در بسته بندی تمامی محصولات استفاده شده است .

 
              درخت اکالیپتوس

 

                   
                                   
                تولید صمغ

اگر بخواهیم میتوانیم با " راه حل درختی " ( Treesolution ) مشکل غذا را حل کنیم
 

میوه های درختان و درختچه ها بخش قابل توجهی از غذای ما را تشکیل میدهند . اگر میوه ها را در نظر نگیریم باز هم محصولاتی مثل قهوه ، کاکائو ، نارگیل ، تنوع شگفت آوری از دانه ها (آجیل ها) که از آنها در بسیاری از انواع خوراکها استفاده میشود از درختان بدست می آیند . عنصر درخت بخشی ضروری از جهن مدرن صنعت غذا را تشکیل میدهد و درختانی که محصولات خوراکی تولید میکنند ، عموما از دسته ای با رشد سریع هستند . با کمک تکنولوژی گرواسیس تمامی اراضی که در حال حاضر بی ارزش محسوب میشوند را میتوان زیر کشت برد .

شوک ناشی از قیمت آتی مواد غذائی بیلیونها نفر را به ورطه فقر خواهد کشاند !

درختان می توانند بحران غذا را حل کنند :

جمعیت کنونی زمین هفت میلیارد نفر است و در حال حاضر از این تعداد یک میلیارد نفر گرسنه هستند . در سال 2050 جمعیت به ده میلیارد نفر خواهد رسید پس باید راهی برای افزایش تولید مواد غذائی بیاندیشیم . درختان پاسخ ما به این مشکل هستند . دو میلیارد هکتار زمین بایر در دنیا وجود دارد که در گذشته پوشیده از درخت بود . پس این درختها دوباره میتوانند رشد کنند اگر ما دوباره به کاشت درختانی با محصول خوراکی در این مناطق بپردازیم مشکل غذا را در جهان حل خواهیم کرد

یک هکتار درخت میوه میتواند 5000 کیلو میوه بدهد .

دوبیلیون هکتار درخت میوه ده میلیارد تن میوه خواهد داد .
بنابراین با این مقدار میتوانیم در سال 2050 براحتی ده میلیارد نفر را سیر کنیم . این به معنی 1000 کیلو میوه برای هر نفر در سال است یا 20 کیلو میوه برای هر نفر در هفته . نیازی نیست که گرسنگی یک مشکل باشد ، تنها اگر ما بخواهیم .

بیائید گرسنگی و خشکی را شکست دهیم !

میوه های آجیلی  ( Nuts ) بهترین راه حل برای بحران غذا هستند

 

تنها راه جلوگیری از بیابان زائی دست یافتن به یک مدل سود آور تجاری بعنوان راه حل است . به محض اینکه توسط یک مدل تجاری درآمد بدست آید ، پول لازم برای سرمایه گذاری در آن تامین میشود . احتمالات بسیاری برای برگشت سرمایه گذاری بر روی درختان وجود دارد . درختان میتوانند مشکلات زیادی را حل کنند از جمله شکستن پیوندهای دی اکسید کربن ، 1.7 بیلیون هکتار درخت قادر است تولید کل سالانه ی دی اکسید کربن حاصل از سوخت های فسیلی را خنثی کند .

درختان همچنین میتوانند مشکل غذا را حل کنند ، بیش از یک میلیارد انسان در حال حاضر با گرسنگی زندگی میکنند و همینطور که جمعیت جهان در حال افزایش است مشکلات غذائی نیز روز به روز بیشتر خواهند شد مگر اینکه انها را سرکوب کنیم . یکی از بهترین راه حل ها کاشت درخت برای مبارزه با گسترش بیابانها و شکستن پیوند دی اکسید کربن است ، همگام با تولید چوب و مواد غذائی ، بهترین نوع درختان که تمام این خواص را یکجا دارند درختان تولید کننده آجیل ها (Nuts) هستند .

ما میتوانیم این درختان را در نظر داشته باشیم :

بادام ( Almond )
Candlenut
Cashew بادام هندی
شاه بلوط ( Chestnut )
نارگیل ( Coconut )
Gevuinanut فندق
Jatropha
Macadamia نوعی فندق
Malabar chestnut
Mongongo
Paulownia
پسته ( Pistachio )
گردو ( Walnut )
و بسیاری دیگر

منفعت درختان تولید کننده آجیل تنها موارد اشاره شده نیستند ، آنها در کل به مقدار کمی آب نیاز دارند و مواد غذائی سرشار از پروتئین تولید میکنند و آنقدر مقوی هستند که اگر مردم از آنها تغذیه کنند بسختی نیاز به مواد غذائی دیگر خواهند داشت . این مواد ، انرژی و املاح معدنی مورد نیاز برای سلامتی انسانها را تامین میکنند .

پر منفعت ترین نکته در باره درختان با محصول آجیلی بعد از برداشت محصول آن ها حاصل میشود ، تقریبا تمامی محصولات و خصوصا میوه ها برای خنک و انبار شدن به سردخانه نیاز دارند تا در شرایط قابل قبولی باقی بمانند و اقشار کم درآمد سرمایه مورد نیاز برای این تاسیسات و حتی گاهی هزینه برق آن را هم دارا نیستند . آجیل ها بر خلاف دیگر میوه ها در گرما ، خشکی و تهویه مناسب بهتر انبار میشوند که دقیقا منطبق با شرایط زندگی این بخش از جوامع در بسیاری از مناطق دورافتاده می باشد .

این امر درختان تولید کننده انواع آجیل را بهترین و سخاوتمندانه ترین راه حل برای بسیاری از مشکلات انسانها خصوصا مشکل تامین غذا می سازد .
احیاء جنگلها راهی برای بدست آوردن سوختهای زیستی از بیابانها و اراضی فرسوده
 
در مناطق مشخصی میتوان مخصوصا از درختان با رشد سریع برای بدست آوردن سوختهای زیستی (Biofuel ) استفاده کرد . اگر از این روش در مناطق حاصلخیز استفاده شود اخلاقی نمی باشد زیرا به این مناطق برای تولید غذا نیاز می باشد . ولی در اراضی پست و فرسوده کنونی کشت درخت برای تولید سوخت زیستی به چرخه تولید مواد خوراکی صدمه ای نمی زند و بنابراین از نظر اخلاقی قابل قبول است . این مسئله میتواند حتی برای ساکنان فقیر این مناطق هم تولید شغل و درآمدزائی کند و افراد فقیر کسانی هستند که به سختی میتوانند چیزی از اراضی بیحاصل خود استخراج کنند . تکنیک های بسیاری برای استحصال و تولید سوخت زیستی از درختان و میوه هایشان با روشهای مطمئن مبتنی بر اصول زیست محیطی در حال توسعه می باشند .  همینطور بدست اوردن قیر چوب از پسماندهای صنعت فرآوری چوب که میتوان آنها را تقطیر نمود و بصورتهای متفاوتی تبدیل به سوخت زیستی کرد نیز امکان پذیر می باشد . با این روش ساده تامین سوخت خانه ها برای جمعیت های محلی دست یافتنی خواهد گشت .

ذغال چوب

تولید ذغال چوب از درختان کاشته شده نیز بسیار جالب است . اگر ما ذغال چوب را از درختان و طبیعت تولید کنیم به دی اکسی کربن آتمسفر اضافه خواهیم کرد ، ولی اگر برای تولید ذغال چوب درخت بکاریم دی اکسید کربن مازادی تولید و وارد آتمسفر نخواهد شد . درختان پیوندهای دی اکسید کربن را می شکنند و زمانی که ما ذغال چوب را برای مصارف پخت و پز و گرمایش میسوزانیم همان مقدار دی اکسید کربن را دوباره وارد جو میکنیم . دو سوم انسانها هنوز برای مصارف پخت و پز و گرمایش از ذغال چوب استفاده میکنند و اگر آن را از طریق کاشت درختان تولید کنیم این مصارف بسیار پاک تر از زمانی است که در اثر استفاده از سوختهای فسیلی میلیونها تن دی اکسید کربن اضافی وارد آتمسفر میگردد .

نتیجه گیری :

- تهیه ذغال چوب از درختان کاشته شده راه حلی از تولید به مصرف است .
- استفاده از سوختهای فسیلی راه حلی از تولید به مصرف نیست و بر تجمع  Co2 در اتمسفر  میافزاید .
با کمک واتر باکس گرواسیس مردمی که در مکانهای با خاک غیر حاصلخیز زندگی میکنند ، میتوانند با هزینه کمی چوب مورد نیاز خود را برای مصارف پخت و پز و گرمایش کشت کنند و از ان بجای نفت سفیدی که امروزه خریداری میکنند استفاده نمایند . از آنجائی که این راه حل از تولید به مصرف در دسترس میلیونها انسان از طریق استفاده از واتر باکس قرار گرفته به ما در کاهش آلودگی Co2 کمک میکند .

مهاجرت از روستاها به شهرها

 

در سال 2007 برای اولین بار بیش از 50 درصد از جمعیت جهان در شهرها زندگی کردند . روستائیان علیرغم شرایط مشکلی که به آن دچار میشوند به شهرها مهاجرت میکنند . آنها این قدم را برمیدارند چرا که چاره دیگری ندارند .در روستاها کار بندرت پیدا میشود و عموما امنیت اجتماعی وجود ندارد . آنها چاره ای جز ترک روستاها و مهاجرت به شهرها ندارند ، با اینکه شرایط زندگی در شهرها خوب نیست ، حقوقها پائین و منابع آبی آلوده است و کمبود امکانات رفاهی بیداد میکند .
درختان میتوانند تمام این مشکلات را برطرف کنند . با بها دادن به درختان در تمامی فعالیت های اقتصادی در کشور ، مردم میتوانند به پیدا کردن شغل و شرایط زندگی بهتر برگردند . بدین ترتیب درختان میتوانند فشار را از شهرهای بزرگ بردارند و شرایط خوب زندگی را برای نیمی از جمعیت جهان ثابت نگه داشته یا برگردانند .
درختان تنها تولید کننده خوب دارو ، میوه و یا سوخت زیستی نیستند ، آنها همچنین هوا را تمیز میکنند و شرایط آب و هوائی بسیار بد را متعادل می نمایند . همچنین ضمن تولید اکسیژن بسیاری از گازها مانند Co2 را جذب میکنند .
ولی ما باید مهمترین جنبه تجدید حیات درختان را حفظ کنیم و این یعنی تبدیل کردن آنها به مهمترین ستون اقتصادی تمام کشورهائی که در آنها مهاجرت از روستاها تعادل اقتصادی را بهم زده است .


فناوری گرواسیس این امر را ممکن میکند .